Kültür; bilgi, inanç, sanat, ahlak, hukuk, örf ve adetlerle insanın, toplumun bir
üyesi yaşadığı, öğrendiği yeteneklerini sergilediği bir bütündür. Tüm kültürler
başlıca iki kaynaktan beslenmektedirler. Bunlar; ‘öz’ ve ‘yabancı’ ya da ‘iç’ ve ‘dış’
kaynaklardır. Özkaynak, yabancı kaynağa oranla daha sınırlı ve yoksundur. Yabancı
kaynak öz kültürün dışında kalan bütün kültürleri içermektedir. Bu nedenle
‘başka’ya ya da ‘yabancı’ya olan açılım kültürel gücün itici gücüdür. Kültürler gelişmek
için etkileşim içinde olmak ve yeni içerikler bulmak zorundadırlar. Sürekli
değişim içinde olan ya da karşılıklı etkileşim içinde olan kültürler aynı zamanda
içinde yer aldıkları ekonomi, politika ve diğer kurumları biçimlendirirken bu kurumlar
da kültürü biçimlendirmektedir. Kültür bir anlamda bir kuvvet kaynağı
olduğu için tüm ekonomik ve politik savaşların kültürel düzeyde yapılması ya da
başka bir deyişle tüm kültürel çatışmaların mutlaka politik, ekonomik, toplumsal
ve bunların yansıdığı pek çok boyutunun da olması bu nedenledir.