Bir koşul önermesinde, örneğin “A ise B” önermesinde A ön bileşen, B de art bileşendir. Ön bileşen, art bileşenin olduğunu iddia ettiği şey için “yeterli koşul”u ifade eder. A’nın olmasının B’nin olması için yeterli koşul olduğunu, yani ne zaman A olsa B’nin de olduğunu iddia eder (Ne zaman yağmur yağsa yerler ıslanır). Bu çeşitli biçimlerde ifade edilebilir;

B olur, yeter ki A olsun. (Yerler ıslanır, yeter ki yağmur yağsın)

A olması koşuluyla / halinde B. (Yağmur yağması koşuluyla / halinde yerler ıslanır.)

Buna göre A, B, C ve D şıklarında verilen ifadeler “Yağmur yağarsa yerler ıslanır.” Koşullu önermesinin farklı şekilde ifade ediliş biçimleridir.

Koşul önermesinin art bileşeni, önbileşenin “zorunlu” ya da “gerekli” koşulunu ifade eder. “A ise B” önermesi, A’nın olması halinde B’nin de olmasının zorunlu olduğunu ileri sürer. Fakat B’nin olmasının birçok yeterli koşulu olabilir. Örneğin, yerlerin ıslanması için yağmurun yağması, yeterli koşullardan sadece biridir. Belediyenin arozözünün sulaması veya su borularının patlaması da yerlerin ıslanması için başka yeterli koşulları oluşturur. Dolayısıyla “A ise B” önermesi doğruysa B’nin olmasından A’nın olduğu sonucunu çıkaramayız. Buna göre verilen koşullu önerme “Yerler ıslaksa, yağmur yağmıştır.” şeklinde ifade edilemez.