Pareto’nun mantıklı davranış tanımlamasının temelinde bir aktörün “Düşüncesinde kurduğu araç-amaç ilişkisi ile gerçekte nesnel olarak gelişen araç-amaç ilişkisi arasında bir uyum vardır”. Başka bir ifadeyle bir davranışın mantıklı olması için “nesnel-gerçeklikteki araç-amaç ilişkisi, oyuncunun bilincindeki araç-amaç ilişkisine uygun” olmalıdır. Bu bağlamda, amaçlarına nesnel ve öznel olarak mantıksal bir bağla bağlanmış davranışlar mantıklı, amaçlarına nesnel ya da öznel olarak mantıksal bir bağ ile bağlanmamış olan tüm davranışlar ise mantıklı olmayan davranışlar olarak tanımlanır.