İlk çocukluk yılları düşünme kalıplarının ortaya çıktığı zamandır. Öğrenilen her şey daha sonra karşılaşılan durumları değerlendirmek için zihinde bir yere konur. Bilişsel yapı ya da “zihnî yapı” bu bilgi, ses, görüntü ve öğrendiğimiz diğer şeylerin kalıplarını, şablonlarını sakladığımız, muhafaza ettiğimiz yerdir.