Etnomerkezcilik terimi ilk kez Amerikalı sosyolog William Graham Sumner (1840- 1910) tarafından kullanılmıştır. Sumner aynı zamanda dünyanın ilk sosyoloji profesörü ve Yale Üniversitesi’nde ilk sosyoloji dersini veren bilim insanıdır. Sumner, 1906 yılında yayımladığı Gelenekler adlı kitabında etnomerkezcilik kavramıyla, emperyalistlerin diğer halklara yönelik tutumlarındaki temel gerekçeyi açıklamaya çalışmıştır. Etnomerkezcilik terimi, farklı etnik gruplar arasındaki ilişkilerle bağlantılı olarak ortaya çıkmasına karşın, günümüzde daha çok farklı kültürlere mensup insanlar arasındaki etkileşim durumlarında taraflardan birinin ya da her iki tarafın takındığı tutumları değerlendirmekte kullanılır. Etnomerkezcilik genel anlamıyla “bireyin, kendi grubunun izlediği yolun diğerlerinden üstün olduğu ya da diğer grupları kendi grubundan aşağı görme düşüncesi” olarak tanımlanır. Terimi, sosyal ve kültür bilimlerindeki güncel kullanılış biçimiyle irdelersek, “etno” bireyin kendi grubundan edindiği “kültürel miras”ı, “merkezcilik” ise her şeyin merkezinde bulunmayı ifade etmektedir. Etnomerkezcilik, bireyin diğer kültürleri kendi kültürel bakış açısından değerlendirmesine yol açar. Birey, kendi kültürünü her şeyin merkezinde görür ve diğer kültürlerden üstün sayar.