Tümdengelimci kültürlerin üyeleri kendi fikir ve kuramlarından çoğunlukla emindirler ve bu nedenle de kendi fikir ve kuramları ile ampirik dünya arasındaki birkaç ilintiye referans vermekle yetinirler. Amerikalılar gibi, konularıyla ilgili istatistiksel bilgiler ve başka gerçekleri toplamak için büyük çaba harcamazlar. Birkaç gerçeğe dayanarak, “mantık yolu” ile genellemelere giderler. Avrupalılar kendi düşünce güçlerine güvenirken Amerikalılar daha çok yararlandıkları ampirik gözlem ve ölçme yöntemlerine güvenirler. Bu farklılıklara karşın, hem Kuzey Amerika hem de Avrupa kültürleri, ortamdan bağımsız ve dar bağlamlı kültürler olarak iletişim davranışları açısından Doğu kültürlerine bakarak birbirlerine benzerler. Çünkü, bir taraf ampirik gözlem ve doğrulama eğilimi gösteren tümevarımcı, diğer taraf ise düşünce gücüne dayalı tümdengelimci kültür olsa da; her iki taraf temel bilişsel davranış kalıbını mantıklı, kategorici, doğrusal ve analitik davranış olarak kabul etmektedir. Doğu kültürleri olarak adlandırılan ve Akdeniz kültürlerini de kapsayan kültürlerin bilişsel davranış kalıpları genellikle “ilişkisel”, “tamamlayıcı”, “bütüncül” ve “sezgisel” nitelik taşır. Asyalıların genellikle, mantık ve analizle ilgisi olmayan, bunun yerine sezgi, iç gözlem ve tefekküre dayanan düşünme biçemine eğilim gösterdiği gözlenmektedir.