Dilini ve alfabesini bilmedikleri ülkelere gidenler arkalarından kendilerine seslenen insanların çağrılarını, yerel işaretleri ya da uyarı levhalarını algılamazlar. Bu durumda olan bireylerin çığlık, kahkaha, ağlama gibi sesler dışında sözel kodlardan ve kültüre özgü sözsüz kodlardan anlam çıkarmaları mümkün değildir. Çünkü, başka kültürlere ait hem sözel hem de sözsüz kodlar bireyin kendi kültürü tarafından düzenlenmiş anlamlandırma sürecine giremezler. Bu düzenlemeye kültürlerarası iletişimde “algı süzgeci” denir.