Değişik durumlar ve ihtiyaçlar değişik liderlik türlerinin ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Kimse tek bir tarzı benimseyip sürekli uygulayamayacağı gibi hiçbir tarzı tamamen göz ardı etmemelidir. Koşullara uygun bir liderlik tarzının seçimi hem bireysel hem de organizasyonel amaçların gerçekleşmesine önemli katkılarda bulunacaktır. Meydana gelen değişim ve gelişmeler, aynı işletmelerde farklı zamanlarda ve ortamlarda farklı liderlik tarzlarının benimsenmesini gerektirebilir. 
Geleneksel liderlik tarzları olarak otoriter, demokratik-katılımcı, hümanist ve liberal (serbestçi) liderlik tarzları ilk akla gelenlerdir. 

Küreselleşme olgusunun iş dünyasında kendisini iyice hissettirmesi, bilişim teknolojisinde meydana gelen değişim ve gelişmeler ekonomik sistemlerde ve iletişim sistemlerinde köklü değişimlere yol açarken; yönetim anlayışı ve örgüt yapısında da önemli farklılaşmaları beraberinde getirmiştir. Örgütler, biçimsel maddi bir yapı olmaktan çıkarak herkesin ortak sorumluluk üstlendiği bir ekip kuruluşu hâline gelmeye başlamışlardır. Örgütlerde liderlere olan ihtiyaç da artmıştır.
Son dönemlerde kabul görmeye başlayan modern liderlik tarzları genel olarak sembolizme, duygusal yaklaşıma, öz-yönetime, yetkilendirmeye, güçlendirmeye ve katılıma önem veren tarzlar olarak tanımlanmaktadır. Bunlar; karizmatik liderlik, koç stili liderlik, etkileşimci (transaksiyonel) ve dönüşümcü (transformasyonel) liderlik tarzları olarak  incelenmektedir.