Kurumların yazılı olmayan, kültürel değerlerini yansıtan, yaygın olarak paylaşılan kuralları zaman zaman yazılı kurallardan daha etkin olabilir. Kurum kültürü bir karar alma programı ya da süregelen bir karar alışkanlığının içindeki gizli manifestodur. Paylaşılan bu yönlendirici bilgi, bireysel ya da organizasyonel kararları ve davranışları anlamayı daha kolay hâle getirir. Her bir olay için ayrı ayrı değerlendirme yapma gereği ortadan kalkar. Resmî kurallara dayanarak üretilen rutin eylemler oldukça dar bir hareket alanına sahiptir. Bu kurallar fazla açıklayıcı değildir ve genel geçer sınırları belirler. Ancak normlar yani yazılı olmayan, kültür tarafından oluşturulup paylaşılan kurallar; çalışanlara deneyim geliştirmek ve bu deneyimleri sergilemek için daha geniş bir faaliyet alanı sunar. 
Burada çalışanlar arasındaki etkileşim, dolayısıyla iletişim çok önemlidir. Grup üyeleri arasındaki sağlıklı bir etkileşim başarılı uygulamalarla ilgili bilgi paylaşımını mümkün hâle getirir. Bu koşullar altında gruplar, benzer algı biçimleri, bazı konular hakkında benzer yorumlar ve benzer alternatif yöntemler üretirler. Çalışan gruplarının ihtiyaçlarını giderme konusunda başarılı sonuçlar elde ettiklerinde geldikleri bu noktada bir adaptasyon fonksiyonu söz konusudur.
Adaptasyon, her bir olay ya da olgu için ayrı ayrı değerlendirme yapma gerekliliğini ortadan kaldırır. Çalışanlar karşılaştıkları durumlarda nasıl tepki vereceklerini, nasıl davranacaklarını bilirler. Kurallar, kurum kültürünün benimsenmesi sayesinde uygulanabilir hâle gelir.