Neoklasik İktisadın en eski teorilerinden birisi olan ve sosyal politikalar ile toplumun durumunu geliştirmeye yönelik alınan iktisadi kararları analiz etmekte kullanılan “refah ekonomisi”; iktisadi karar oluşturma sürecinde kullanılan duygusal, sosyal ve psikolojik etkenler ile bunların kaynak dağıtımı ve fiyatlama üzerindeki etkilerini- inceleyen “davranışsal ekonomi”; piyasalarda gerçekleşen çeşitli etkileşimlerin olası sonuçları ile potansiyel stratejilerini analiz etmemize olanak tanıyan bir dizi matematiksel modellerden oluşan “oyun teorisi”; piyasa sisteminde iktisadi birimlerin sahip oldukları bilgi düzeyleri arasındaki eksikleri ve farkları inceleyen “bilgi ekonomisi” ve iktisadi işlemleri riskli hale getiren ve bu risklerle ilişkili maliyetleri minimize etmenin yollarını belirlemeye çalışan “işlem maliyetleri ekonomisi”ni de saymak mümkündür.