Feodal dönemde kırsal geçimlilik ekonominin hakim olduğu bir dönemdi. Siyasal otorite boşluğu can ve mal güvenliğini tehdit etmekteydi. Can güvenliği olmaması nedeniyle geniş bir nüfus sığınacak yer aramaktaydı. Bu nüfus savaşçı şövalye besleyen korumalı şatosu olan toprak sahiplerinin yanına sığınmaktaydı. Bu, yaşamda kalmayı sağlıyordu. Feodal beyin yanına sığınanlara serf dendi. Serf, köleden biraz daha iyi bir statüydü. Gidip birinin adamı oluyorlar ve efendi için yaşıyorlardı. Serf ile feodal bey arasındaki anlaşmaya göre, serf efendisine itaat edecek ve isteklerini yapacak, bey ise onu koruyacaktı. Ortaçağ karanlığında feodalizm, nüfusun büyük bir kısmı için bir sığınak oldu.