Francis Fukuyama’nın "tarihin sonu" tezi, 20. yüzyılın sonlarına doğru liberalizmin zaferi üzerine yoğunlaşan tartışmaları başlatmıştır. Fukuyama, liberal demokrasinin önce monarşiyi, sonra faşizmi, son olarak da komünizmi yenilgiye uğrattığını ileri sürer. Liberal demokrasi, "insanlığın ideolojik evrimindeki son durak" ve "sonul yönetim biçimi”dir. Fukuyama’ya göre, Batı’nın ve Batı fikrinin zaferi, Batı liberalizminin yerini alabilecek, yaşayabilir nitelikteki tüm sistemlerin tamamen gözden düşmesiyle ortaya çıkmaktadır ve bir ideal olarak demokrasi, Amerika’nın renklerine bürünmüş "çağdaş liberalizm" biçiminde sonuçlanacaktır.