Hobbes, siyaset kuramını kargaşadan düzene nasıl geçileceği üzerine kurar. Hobbes, doğa halini insanın arzu ve isteklerinin ha^kim olduğu bir yaşam olarak tanımlar. Bu durumda, insan bitmez tükenmez bir çıkar çatışması içinde kalmıştır. Hobbes, insan doğasına güvenmez. Hobbes’un “İnsan insanın kurdudur” sözü birçok kitapta atıfta bulunulan popülerliğe sahiptir. Doğa durumunda sahip olunan öznelliktir. Hobbes’a göre, bunu aşmanın yolu insanların uzlaşmasıdır. Bu uzlaşma, toplumsal düzeni sağlayacak egemen güç üzerine anlaşmadır. Bunu sağlayan ise akıldır. Hobbes’a göre, hem doğa durumunda hem de devlette insan bencildir. Her iki durumda da çıkarlar çelişir. Ama, kuralların olduğu bir toplum- da çelişen çıkarlar çatışmaya dönmez.