Habermas’ın burjuva kamusal alanı tasarımına yöneltilen önemli eleştirilerden biri de proloter kamusal alan kavramsallaştırmasını tartışmaya açan Oskar Negt ve Alexanderkluge’den gelmiştir. Negt ve Kluge, burjuva kamusal alanı karşısında etkili olabilecek karşıt kamusal alan biçimleri olabilir mi sorusu üzerinden proleter kamusal alan kavramını inşa etmiştir. Negt ve Kluge, burjuva kamusallığından ayrı bir deneyi sistemive eylemi olarak proloter kamusal alan kavramına ulaştıklarını belirtmiştir.

Hobbes, siyaset kuramını kargaşadan düzene nasıl geçileceği üzerine kurar. Hobbes, doğa halini insanın arzu ve isteklerinin ha^kim olduğu bir yaşam olarak tanımlar. Bu durumda, insan bitmez tükenmez bir çıkar çatışması içinde kalmıştır. Hobbes, insan doğasına güvenmez. Hobbes’un “İnsan insanın kurdudur” sözü birçok kitapta atıfta bulunulan popülerliğe sahiptir. Doğa durumunda sahip olunan öznelliktir. Hobbes’a göre, bunu aşmanın yolu insanların uzlaşmasıdır. Bu uzlaşma, toplumsal düzeni sağlayacak egemen güç üzerine anlaşmadır. Bunu sağlayan ise akıldır. Hobbes’a göre, hem doğa durumunda hem de devlette insan bencildir. Her iki durumda da çıkarlar çelişir. Ama, kuralların olduğu bir toplum- da çelişen çıkarlar çatışmaya dönmez.

Aydınlanma Dönemi’nin toplumsal koşullarını birkaç yüzyıl öncesinden hazırlayan ögeler şunlar olmuştur: Nüfus artışı ve kentlerin gelişmesi, matbaanın icadı ve gazetelerin yaygınlaşmaya başlaması, eğitimin yaygınlaşması, ticaret ve sanayinin gelişmesi, üretim ilişkile- rinin değişmeye başlaması, ücretli emeğin ve para ekonomisinin ortaya çıkması.

Burjuvazi, toplumsal üretim araçlarının mülkiyetini elinde bulunduran ve ücretli emeğin artı birikiminden yararlanan modern kapitalist sınıfı ifade eder. Dolayısıyla doğru yanıt A seçeneğidir.

McQuail (1987), demokratik katılımcı kuramı şöyle tanımlar: Özgürlükçülük, ütopyacılık, sosyalizm, siyasal ve sosyal eşitlik, çevrecilik, bölgesellik gibi yaklaşımların bir karışımıdır. Kaldı ki, bu yaklaşım, “kamu hizmeti yayıncılığı”nı doğrudan desteklemektedir.

Paternalizm “Baba devlet” anlayışı olarak tanımlanmaktadır. Paternalizmin özü şudur: Nasıl ki bir baba evlatlarını tehlikelerden, güçlüklerden ve kötülüklerden koruyorsa, devlet de yurttaşlarını dış düşmanlardan ve dış istilalardan korumalıdır. U¨lke içinde ise yurttaşların birbirine baskı yapmalarını ve şiddete başvurmalarını engellemelidir.

Artık, yönetimleri denetleyen bir güç vardır. “Dördüncü Güç” olarak tanımlanan bu güç kamuoyudur. Kamuoyunun biçimlenmesi ise medya kanalıyla oluşmaktadır. Öncelikle, ticari ve edebi amaçlarla kurulan gazetelerin siyasi gazetelere dönüşmesindeki temel amaç da buradan kaynaklanmaktadır.

Doğru yanıt B seçeneğindedir. Nitekim Amerikalı Siyaset Bilimci David Easton'dır. Diğer seçeneklerde yer alan düşünürlerin hepsi Avrupa ülkelerindendir. Gerbner Amerika'da yaşamıştır ama Macaristan kökenlidir. Ayrıca Easton dışındakiler için siyaset bilimci demek de doğru olmaz.

Medya kuruluşları, özel şahıslar ve sermaye şirketleri tarafından yönetilmektedir. Şirketlerin yayıncılık politikaları, piyasa ilkelerince belirlenmektedir. Bu nedenle, ticari değeri olmayan içeriğin aktarılması olanaksız gibidir. Demokratik süreçlerin birçoğu ise, ticari değeri olmayan söylem ve mesajları içermektedir. Günümüzde dış dünya ile ilgili bilgilerin çoğunu medya kanalıyla elde etmekteyiz. Başka bir ifadeyle, nasıl bir dünyada yaşadığımız ve diğer insanların siyasal talepleri ile ilgili bilgilerini medyadan sağlamaktayız. Bu yüzden piyasa koşullarında üretilen medya içeriğinin demokratik süreçleri destekleyebilmesi için her kesimin bu kanala girebilmesi gereklidir. Medya yapısının piyasa koşullarında oluştuğu yapılarda en büyük tehlike tekelleşme olgusudur.

Geri beslemesi olmayan, rıza ve meşruiyet aramayan sistemlerin uzun süre ayakta kalması mümkün değildir. Amerikan siyaset bilimcisi David Easton (1965) bir siyasal sistemin kendini devam ettirebilirliğini toplumsal taleplere yanıt verebilme özelliğine bağlamaktadır. David Easton’ın “Sistem Yaklaşımı”nın temel öğeleri; çevre, yanıt ve besleyici yankıdan oluşmaktadır. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Kamu hizmeti yayıncılığı, devlet ve piyasa yayıncılığının eksiklerini giderme amacıyla geliştirilmiştir. Kamu hizmeti yayıncılığı, iletişimin demokratikleştirilmesi veya demokrasinin gelişimine hizmet etmesi için formüle edilmiştir. Kavram olarak, hem devlet dışı bir alanı hem de piyasa mekanizmalarının dışında bir alanı tanımlamaktadır. Kamu hizmeti yayıncılığını tanımlayan, mülkiyet yapısı değildir. Kamu hizmeti yayıncılığı, yayıncılık politikalarını, iktidarların denetiminden ve piyasa ilişkilerinden korumak amacıyla yapılan düzenlemeler ile oluşturulabilir.

Amerika Birleşik Devletleri’nden gelmiştir. Fred Siebert, Theodere Peterson ve Wilbur Schramm’ın eseri “Basının Dört Kuramı” (Four Theories of Press) 1956 yılında yayımlanmıştır. Bu kitaba göre yayın politikaları ile ilgili dört yaklaşım vardır. Bunlar, otoriteryan, liberteryan, sosyal sorumluluk ve totaliter Sovyet sistemidir. Liberteryan yaklaşımda sistemin amacı iktidarı denetlemek, gerçekleri ortaya çıkarmak, eğlendirmek ve bilgilendirmektir. Çoğunlukla özel mülkiyet yapısı vardır. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Röportaj Kuzey Amerika’da edebi gazetecilik ( Literary Journalism ) olarak bilinen gazetecilik türüne denk gelmektedir. Ancak bu durum Türkiye’de bilinmemektedir. Edebi gazetecilik, edebiyat hakkında gazetecilik yapma değil, edebi olarak gazetecilik yapmaktır. Edebi gazetecilik metinleri, özüyle roman gibi okunan bir gazetecilik metinleridir.

1980’li yıllarla birlikte, sosyalist dünyada perestroika politikasına geçilmiştir. Bu nedenle doğru yanıt A seçeneğidir.

“Kamusal alan” şu ögelerden oluşmaktadır:
1. Ulusal endüstri kuruluşları ya da kamu yararına çalışan örgütler gibi doğrudan devletin sahibi olduğu kurumlar,
2. Parlamenter kurumlar,
3. Memurlar ve kolluk güçleri,
4. Özellikle İkinci Dünya Savaşı yıllarından sonra, sayıları hızla artan çeşitli sosyal refah
örgütleri.

Genel olarak alternatif medya tanımlamalarında temel vurgular; ‘ticari amaç gütmemek’, ‘devlet yapısından bağımsız olmak’, ‘iktidar yanlısı olmamak’, ‘aktivist bir yönelimle egemen medyanın alışılagelmiş yargılarının dışında yayınlar yapmak’, ‘iktidar seçkinlerine karşı bir mücadele alanı oluşturmak’, ‘egemen medyaya karşı dayanışma sağlamak’, ‘saklanan bilgiyi sunmak’, ‘maddi kazanç maksadıyla değil gönüllü çalışmayı öncelemek’ şeklindedir. Buna göre yalnızca devlet ve pazara bağımlı olma seçeneği geleneksel medyanın bir özelliğini yansıtmaktadır.

“Tanzimat Fermanı”, Türkiye’de ilk kez çağdaş anlamıyla bir sivil toplum oluşumu için gerekli ön- koşulları ortaya koymuştur. Devlet kendisini sivil toplum doğrultusundaki bir yasal çerçeveyle sınırlamıştır. Böylece, kapitalist ekonominin açık pazar siyaseti ile liberal düzenin gereksinimini duyduğu klasik hak ve özgürlükler birbirini tamamlamıştır.

Tanzimat Fermanı, Türkiye’de ilk kez çağdaş anlamıyla bir sivil toplumu oluşumu için gerekli ön koşulları ortaya koymuştur. Devlet kendisini sivil toplum doğrultusundaki bir yasal çerçeveyle sınırlamıştır. Böylece, kapitalist ekonominin açık pazar siyaseti ile liberal düzenin gereksinimini duyduğu klasik hak ve özgürlükler birbirini tamamlamıştır.

Kamuoyunda “Arap Baharı” olarak adlandırılan muhtelif Ortadoğu ve Kuzey Afrika ülkelerindeki toplumsal muhalefet, internet üzerinden iletişim kurmuştur. Toplumsal hareketler ile ilgili haber ve görüntüler çok kısa sürede dünyaya yayılmıştır.