Devletin nasıl oluştuğu ile ilgili tartışmalar siyaset felsefesi altında konumlanmaktadır. Bu tartışmalara en önemli katkılardan biri de İngiliz filozof Thomas Hobbes’dan gelmiştir. Hobbes, 17. yüzyılda İngiliz İç Savaşı’nı yaşamıştır. Yaşam pratiği onun düzensizliğe tepki duymasına neden olmuştur. Siyaset kuramını da kargaşadan düzene nasıl geçileceği üzerine kurar. Hobbes, doğa halini insanın arzu ve isteklerinin hâkim olduğu bir yaşam olarak tanımlar. Bu durumda, insan bitmez tükenmez bir çıkar çatışması içinde kalmıştır. Hobbes, insan doğasına güvenmez. Hobbes’un “İnsan insanın kurdudur” sözü birçok kitapta atıfta bulunulan popülerliğe sahiptir. Doğa durumunda sahip olunan öznelliktir. Hobbes’a göre, bunu aşmanın yolu insanların uzlaşmasıdır. Bu uzlaşma, toplumsal düzeni sağlayacak egemen güç üzerine anlaşmadır. Bunu sağlayan ise akıldır. Aklın doğa halinde herkesin kendi çıkarlarına hizmet ettiğini de kendisi belirtmiştir.