Günümüz ülkelerinde büyük sermayelerin ve uluslararası şirketlerin egemenliğindeki iletişim yapısı aşağıdaki temel özellikleri gösterir:

• Teknolojik araçlar hızla dijitalleşmektedir.

• Son iletişim teknolojileriyle uluslararası seviyeden bireysel seviyeye kadar tüm iletişimler (ve yakında yüz yüze iletişimdeki konuşmalar bile) dinlenmekte; bunun sonucunda örneğin, gerektiğinde insansız uçaklarla hedefler vurulmaktadır.

• Aynı yapı içindeki parça ve yazılımdaki geçişsizlik şirketler arası anlaşmalarla ortadan kaldırılmaktadır (convergence, yöndeşme).

• Televizyon, radyo, bilgisayar ve cep telefonu gibi araçlar tek bir araç içinde toplanma yönünde gelişmektedir.

• Devletin yaptığı sosyal kontrol ortadan kaldırılmış (deregülasyon) ve kontrol özel şirketlerin eline geçmiştir.

• Ülkelerin köprüleri, yolları, uydu ve telekomünikasyonları dâhil tüm iletişim alt-yapıları ülke içindeki birkaç kişinin/ailenin hissedarlığında uluslararası şirketlerin eline geçmektedir.

• Dünyadaki ürünlerin yarısından fazlası ABD ve Japonya merkezli, uluslararası faaliyet gösteren 200 şirket tarafından üretilmektedir.

• Dev iletişim örgütleri çeşitli yollarla (dikey ve çoğunlukla yatay bütünleşmeyle) birleşmekte ve çok daha büyümektedir. Yatay bütünleşmeyle aynı sektörde veya farklı sektörlerde birleşmeler ve satın almalarla dev gruplar oluşturulur. Dikey bütünleşme ile aynı firma aynı iş kolunda üretimden dağıtıma ve sinemada olduğu gibi gösterime kadar tüm alanı kontrol eder. Bu kontrol yabancı şirket sahipliğiyle küreselleşir.

• Kamu yararı için örgütlenen iletişim yapıları ortadan kalkmaktadır