Doğrunun ya da yanlışın, iyinin ya da kötünün mutlak olmadığını, kişiye, koşullara ya da toplumsal konuma bağlı olarak değişken olduğunu savunan etik görecelik, neyin gerçekten doğru olduğunu, yalnızca bireyin ya da toplumun onu doğru sayması gerektiğini öne sürer. Zaman ve mekana bağlı olarak fikirleri, düşünceleri değişen bireylerin, neyin doğru olduğuna karar vermeleri de değişecektir. Etik görecelik, ahlak ilkelerinin doğruluk koşullarını ilişkin bir bakış açısıdır; buna göre değişen, hatta bir biriyle çatışan, ahlak ilkeleri aynı ölçüde doğru olabilir. Diğer bir deyişle herhangi bir ilkenin bütün insanlar ve toplumlar için geçerli olduğunu doğrulayabilecek nesnel bir yol yoktur görüşündedir.