Jean Paul Sartre (1905-1980), yaşadığı dönemde,
II. Dünya Savaşı ve Cezayir Bağımsızlık Savaşı gibi
şiddet ve çatışmalara tanıklık etmiş; böylesi politik
çalkantılı yıllarda muhalif tavrını hep korumuştur.
Fransa, Almanlar tarafından işgal edildiğinde
direnişçilere katılmış; Cezayir Fransa’ya karşı bağımsızlık
mücadelesi başlattığında kendi devletinin
politikalarını eleştirmiştir. Varoluşçu felsefi akımın
kurucu isimlerindendir ve romanları bu görüşlerinden
izler taşır. Sartre anlatıcı, denemeci, romancı,
filozof ve aktivist kimliğiyle sadece Fransız aydınlarının temsilcisi değil, özgün bir entelektüel
olarak dünyada saygı gören bir sanatçı ve düşünürdür. Sartre’yı tanımlamada, “çağının tanığı ve
vicdanı” ifadesi kullanılır; çünkü, kuram bilgisini eylem ile birleştiren bir aydındır. Sartre’ya göre,
aydın hem eylem alanında hem de yazı masasında yaşadığı zamana sırtını çevirmeyen; içinde
bulunduğu dönemin çelişkileri ve gerçekliklerinden kaçınmayan ve tüm bunlara tanıklık eden kişi
olarak sözü olması gereken bireydir.