Yazılı ve sözlü anlatımda duygu, düşünce, istek ya da bilgilerin doğru, anlaşılır ve düzgün bir şekilde ifade edilmesi ancak o dilin kurallarına uyulmasıyla sağlanabilir. Dünyadaki diller arasında ortak olan yazım kuralları olduğu gibi her dilin kendi yapısına özgü kuralları da vardır. Bu kuralar, her dilin tarihiyle, kültürüyle yoğurduğu kendine özgü bir sistem içinde gelişmiştir.  Konuşma sırasında dilbilgisel açıdan yapılabilecek yanlışlar daha az fark edilir ve bu yanlışlar sese eklenen vurgu, ton veya dinleyicinin yardımıyla giderilebilir. Konuşmada iletişim daha çok önem kazanır bu nedenle dilbilgisel yapılar konuşan tarafından geri plana atılabilir. Bu durum konuşmayı kolaylaştırsa da kuralları göz ardı edebileceğimiz anlamına da gelmez. İletişimde bilgi, duygu ve düşüncelerin tam olarak ifade edilebilmesi için konuşma sırasında da seslerin doğru çıkarılması, kelimelerin doğru telaffuz edilmesi ve cümlelerin anlatılmak isteneni tam ifade edebilecek şekilde kurulması önemlidir. Yazma süreci, dilin kurallarını uygulama açısından konuşmaya göre daha dikkatli olmayı gerekli kılar. Yazma sırasında yazının kalıcılığı, yazanın tek başına olması yanında dilbilgisel kurallar da yazmayı zor bir beceri hâline getirebilir. Okuma, dinleme, konuş-
ma ile birlikte dil eğitiminin dört temel becerisinden biri olan yazmak, doğasındaki bu güçlüklerin yanı sıra kuralların iyi bilinmemesi durumunda eğitim hayatının sevilmeyen konularından biri olabilmektedir. Ancak yazım kurallarının, iletişimi kolaylaştırma ve yazmada birliği sağlama olmak üzere iki temel işlevi vardır. Doğru cevap E'dir.