Öncelikle toplu sözleşme rejimi uygulansa dahi pek çok konu iki taraflı birlikte saptama yönteminin dışına çıkarılabilmektedir. Yine toplu görüşmelerle varılan anlaşmaların hüküm doğurabilmesi için Bakanlar Kurulu ya da Parlamentonun onayı gerekebilmektedir. Tüm bu durumlarda, imzalanan sözleşme ya da protokoller onay makamını hukuki açıdan değil, ancak siyasal açıdan bağlar. Örneğin, İsveç’te kamu kesimi sözleşmeleri, hükûmet onayı saklı kalmak üzere sendikalar ile kamu kesimi işverenleri ulusal ofisince yapılır ve uygulanması için harcama gerektiren sözleşmelerin Parlamento adına hareket eden “Parlamento ücretler delegasyonu”nca onaylanması gerekir. Kanada’ da anlaşmaların hukuksal etki doğurması için Parlamentonun onayı gerekir. İtalya’da imzalanan toplu sözleşmelerin mali etki ve sonuçlarının Sayıştayca onaylanması gerekir. İngiltere ve Fransa’ da sözleşme ya da anlaşmalar siyasal iktidarca onaylanmalı ve yayımlanmalıdır. Avrupa Birliğinde memur sendikaları, uluslararası memur sendikalarına ve ulusal konfederasyonlara üye de olabilmektedir.