1980’lerle birlikte, katı mimari kuralların çözülmeye başladığı, ‘bütünlük’ ve ‘melezlik’ gibi kavramların öne çıktığı ve çeşitliliğin vurgulanmaya başladığı izlenmektedir. Güner’e göre, bu söylemlerin, Türkiye’deki modern mimari algısı üzerinde etkili olmaya başlaması neredeyse 2000’li yılların başında gerçekleşmiştir. Buradaki en önemli etkenlerden biri 2002 yılında DOCOMOMO_Türkiye Ulusal Çalışma Grubu’nun, Türkiye’deki 20. yy mimari ürünlerinin kapsamlı bir envanterinin çıkarılması amacıyla kurulmuş olmasıdır.