Doğayı ahlaksal eylem için bir araç olarak görmesi.

Sistemin temel önermesini “Ben sadece kökensel bir yolda kendi varlığını ortaya koyar.” şeklinde belirlemesi.

İnsan bireylerinin taşıdığı ‘salt ben’in zihinsel bir sezgisini bir kendinde-varlık (töz) olarak kabul etmemesi.

Özgürlük ve yasa kavramlarını temelde  de bir ve aynı şey sayması.

Devlet yönetiminde despotizmi olduğu kadar demokrasiyi de kabul etmemesi.