Hegel'in Felsefe Ansiklopedisi’nin üçüncü büyük kitabı, Tin Felsefesi adını taşımaktadır. Bu yapıttaki büyük üçlü O¨znel Tin, Nesnel Tin ve Mutlak Tin'dir. Öznel tinin anti­tezi nesnel tindir ve mutlak tin de ikisinin sen­tezi durumundadır. Burada mutlakın tinselliğe geçmesinin öyküsü verilmektedir. Mutlak, tinselliği öncelikle bireysel insanların zihinselliklerinde yakalamakta, ar­dından aile, sivil topluluklar ve devlet gibi toplumsal kurum ve kuruluşlarda bu tin­selliğini biraz daha geliştirmekte ve böylece nesnel tine dönüşmekte, sonul olarak da din, sanat ve felsefe etkinliklerinde en yüksek düzeye ulaşarak mutlak tin ha^line gelmektedir. O¨znel tin insan zihninin içsel çalışmalarına işaret ederken nesnel tin, zihnin toplumsal ve politik kurumlardaki dışsal cisimleşmelerine göndermede bu­lunur. Bilginin doruğunda mutlak tinin başarısı olan din, sanat ve felsefe yer alır. Nesnel tini oluşturan diyalektik üçlü ise hak ya da yasa, öznel ahlak ve toplumsal ahlaklılığı kapsar.