Hegel’in uslamlamasında iki temel nokta öne çıkmaktadır: Birincisi, bilinemeyen bir kendinde-­varlık düşüncesinin kabul edilmemesidir. İkincisi, ger­çekliğin doğasının düşünce olduğu, ussallık olduğu ve sonul gerçekliğin mutlak idea (mutlak varlık) olduğudur. Hegel tüm gerçekliğin mutlak varlıkta bulunduğunu ya da bunun tarafından temsil edildiğini söyler; şu halde tüm gerçeklik, yani evren, "mutlak varlık"ın bir açınımdan başka bir şey olmamaktadır. Mutlak varlık tek evrensel gerçeklik olduğu için hem bilginin hem de felsefenin biricik konusudur. Mutlak salt bir bütünlüktür ya da bütün sonsuz yaşamdır; bir öz­ gelişim sürecidir yani kendi kendisinin oluş sürecidir.