Hegel’in sistemini tamamlayan temel üçlünün sonuncu aşaması, mutlak tin (ab­soluter geist) adını alır ve sanat, açınlanmış din ve felsefeden oluşan bir aşamadır. Fenomenolojinin sonunda Hegel, dünya tarihinde, doğadan dine, dinden sanata ve sanattan felsefi bilgiye doğru bir devinim olduğunu belirtmiştir. Ansiklopedi de sanata daha bağımsız bir statü vermiş olarak görünür. Ama genel şemada karşı­mıza çıkan uslamlamanın ayrıntıları bu bağımsızlığı çok zor ortaya koyar çünkü geçişin betimlendiği bölümlerde, tıpkı Fenomenoloji’de olduğu gibi nesnel tinden dine doğru bir gidişin betimlemesi yapılır. Bu şekilde Ansiklopedinin sonuç bö­lümlerinde, sanat, dinin uygun olmayan bir formu olarak, din ise sanatın daha uygun bir formu olarak gösterilmektedir. Felsefe, çizilen resimde düşünme ve tü­müyle ussallaştırılmış bir şey olarak tıpkı din gibi özgür bir konumda görünür. Sonuç olarak Hegel’e göre bu üçü de mutlak tinin görünümleridir. Mutlak tin ken­disini bunlardan her birisi olarak açımlama yoluna gider.