Çocuklarda öğrenme anlayışını şekillendiren iki geleneksel görüş bulunmaktadır. Bu görüşlerden ilkini ortaya koyan Rousseau çocukların doğal olarak masum ve saf olduklarını ancak dış dünyayla etkileşimle birlikte bu niteliklerini kaybettiklerini ifade etmektedir. Rousseau dış dünyayla etkileşim içinde kalan çocukların zarar görme risklerini ortadan kaldırmak ve çocukları korumak için çocuklara yetişkinlerin düşünme biçimlerinin kazandırılması zorunluluğuna inanmaktadır. Locke tarafından ortaya atılan ikinci görüşe göre ise çocuklar boş bir levha (tabula rosa) ile doğan, yetişkinler tarafından bilgilendirilmeyi ve eğitilmeyi pasif bir şekilde bekleyen bireylerdir.