Thomsen’in yazıyı çözerken tanıdığı ilk harf, iyelik eki olan -ı/-i sesinin işareti idi. O, önce satırların sırasını, istikametini ve hangi harflerin ünlüleri gösterdiğini tespit etmiş, ondan sonra anahtar sözlere ihtiyaç duymuş, Çince yüzdeki şahıs, yer ve boy adlarından (Köl Tigin, Türk, kün, tört, teyri gibi) faydalanmıştır.