Orhun Türkçesinde bağlaç olarak azu ‘veya, yoksa, yahut’, takı ‘ve, dahi’, ulayu ‘ve’, yeme ‘ve, dahi, … da’, yan cümle bağlacı olarak tiyin ‘diye, için’ ve tip ‘diye’ sözleri kullanılır.

Soru kökünde verilen cümlenin aslı Köl Tigin Yazıtında;
"çıgan bodunug bay kıltım az bodunug üküş kıltım azu bu sabımda igid bar gu“ (yoksul halkı zengin kıldım, az halkı çoğalttım. Yoksa bu sözümde yalan var mı!)
şeklinde geçmektedir. Diğer şıklarda yer alan bağlaçlar görüldüğü üzere cümleye anlam bütünlüğü açısından uymamaktadır.