Orhun türkçesinde pekiştirme edatı ok/ök ile yapılır. Ok/ök edatı ile bir zamir, bir zarf ya da bir eylem pekiştirilir. Bilgesi çabışı ben ök ertim “onun danışmanı ve kumandanı bizzat ben idim” t 7, bulunma-çıkma durumuyla kullanılan sontakılar (kisre, üze, ötrü), üze: içre aşsız taşra tonsuz yabız yablak bodun+ta üze olurtum “karnı aç, sırtı çıplak, yoksul ve sefil bir halk üzerine hükümdar oldum” kt d 26, yan cümle bağlaçları (tiyin, tip) anı ayıtayın tip süledim “onu sorayım diye sefer ettim” bk d41, bağlaç orhun türkçesinde bağlaç olarak azu ‘veya, yoksa, yahut’, takı ‘ve, dahi’, ulayu ‘ve’, yeme ‘ve, dahi, … da’, yan cümle bağlacı olarak tiyin ‘diye, için’ ve tip ‘diye’ sözleri kullanılır. Kaganı ölti, buyrukı begleri yeme ölti “hakanları öldü, kumandanları, beyleri de öldü” bk d16 bulunma-çıkma durumuyla kullanılan sontakılar (kisre, üze, ötrü), içre aşsız taşra tonsuz yabız yablak bodun+ta üze olurtum “karnı aç, sırtı çıplak, yoksul ve sefil bir halk üzerine hükümdar oldum” kt d 26.