Sab “söz” +(ı)m [1. tekil kişi iyelik eki] +da [bulunma durumu eki], sab “söz” +ı [3. tekil kişi iyelik eki] +n [belirtme durumu eki], üze “yukarı, yukarıda” (< * üz “üst, yukarı” +e [yön gösterme eki]), olur- “oturmak” –ur ertimiz [1. çoğul kişi geniş zamanın hikâyesi], küre- “kaçmak” –g [fiilden isim yapım eki], antag (< anı teg) “onun gibi, öyle” +(ı)? [2. tekil kişi iyelik eki] +(ı)n [belirtme durumu eki].