Orhun Türkçesinde bağlaç olarak azu ‘veya, yoksa, yahut’, takı ‘ve, dahi’, ulayu ‘ve’, yeme ‘ve, dahi, … da’, yan cümle bağlacı olarak tiyin ‘diye, için’ ve tip ‘diye’ sözleri kullanılır. azu: çıgan bodunug bay kıltım az bodunug üküş kıltım azu bu sabımda igid bar gu “yoksul halkı zengin kıldım, az halkı çoğalttım. Yoksa bu sözümde yalan var mı!” KT G10 takı: yaguk el erser, ança takı erig yirde irser, ança erig yerte be?gü taş tokıtdım “yakın memleket olduğundan, ve de erişilir yer olduğundan, böyle erişilir yerde ebedi taş yazdırdım” KT G13 ulayu: ataman tarkan … tonyukuk buyla baga tarkan ulayu buyruk …“Ataman Tarkan … Tonyukuk Buyla Baga Tarkan ve kumandanlar…” BK G14 yeme: kaganı ölti, buyrukı begleri yeme ölti “Hakanları öldü,kumandanları, beyleri de öldü” BK D16 begleri yeme bodunı yeme tüz ermiş “beyleri de halkı da uyum içinde imiş” KT D3