Sünni İslam yeniden eski mevkiini kazandı ve Şeyh Ahmed Sirhindî ile yeni bir canlanma dönemine girdi. Tasavvufta yeni bir anlayış olarak vahdet-i şuhud görüşünü savundu. Bununla o, tasavvuftaki muğlak vahdet-i vücud inançları yerine daha sade ve zahiri bir söylem geliştirdi. Şeyh Ahmed’in etkisi büyük oldu ve Evrengzib’in politikaları ile Sünnilik doruğa ulaştı. Şeyh Ahmed’in etkisi Hindistan dışına taştı ve Nakşlibendiye tarikatının Müceddidiye kolu ile batı da Türkiye ve doğuda da Endonezya’ya kadar uzandı. Onun gayret ve irşatları ile tasavvuf tedricen Sünnilik dışı unsurlardan temizlendi ve Sünniliğin başlıca savunucularından biri haline geldi.