Badâunî’ye göre, 1579 yılında Ekber, hem din, hem dünya önderliğini kendi sayisetinde birleştirmek ister. Zira Eylül 1579’da Batı tarihçilerinin “yanılmazlık burultusu” dedikleri bir fetvanın yayınlandığı görülmektedir. Allah’ın gözünde “Sultan-ı âdil” mertebesi, “müctehid” mertebesinden daha üstündür. Bu bakımdan Ebulfeth Celâluddin Muhammed Ekber, en adil, en hâkim, Allah’tan en çok korkan bir padişahtır.