İnsanın akılsal ruhunun ilahi hakikatten pay almasında aynı zamanda bir çekim, bir cazibe durumu da söz konusudur. Zira, sadece akılsal ruh değil; fakat aynı zamanda diğer pek çok varoluş da bu hakikatten pay almaktadır. Augustinus’a göre, bu pay alma bakımından her şeyi ve herkesi bir arada tutan; merkezdeki Tanrı’ya yönelten en önemli kavram sevgidir. Evrendeki her şeyin bu sevgi sayesinde bir arada bulunması ve aralarındaki değişik ilişkiler, ortaya bir tür güzellik çıkarmaktadır. Bu güzellik, hiç şüphesiz en güzel olan Tanrı’nın bir yansımasıdır.