19. Yüzyıl sonlarında Osmanlı sosyal ve ekonomik tarihi bakımından en önemli gelişmelerden biri de göçlerdir.  93 Harbi ve sonrasında Varna, Silistre, Gümülcine, Şumnu, Sofya, Selânik, Kars, Sohum ve Batum halkı göç etmek zorunda kaldılar. Rusya, bu bölgedeki yerli hal­kı yurtlarından sürüp yerine Hıristiyanları yerleştirmek için sistemli bir baskı poli­tikası uyguladı. Buradaki halk  önce Bursa, İzmir, Samsun, Kastamonu, Giresun ve Sivas’a yerleştirilmiştir. Daha sonra bu alan genişletilmiştir.