XVII. yüzyıl sonlarından itibaren reisülküttablar Babıâli’nin elçiliklerle bağlantısını tesis etmek görevini üstlendiklerinden dış politikadaki önemleri artmıştır. Özellikle Karlofça süreci ve sonrasında diplomasinin artan önemine paralel olarak kalemiye zümresi ve onların başı olarak reisülküttab daha da öne çıkmıştır.