XVII. yüzyıl sonlarından itibaren reisülküttablar Babıâli’nin elçiliklerle bağlantısını tesis etmek görevini üstlendiklerinden dış politikadaki önemleri artmıştır. Özellikle Karlofça süreci ve sonrasında diplomasinin artan önemine paralel olarak kalemiye zümresi ve onların başı olarak reisülküttab daha da öne çıkmıştır.

Devletlerarası ilişkilerde barışın devamı için “ahde vefa” prensibi temel alınır. Sözünde durmak, yapılan antlaşmalara riayet etmek dinî bir gereklilik olarak kabul edilmiştir. Doğru cevap B'dir. 

XVII. yüzyılın ilk yarısında, 1645’de Girit savaşı başlayana dek Osmanlılar Venedik’le yoğun bir diplomatik ilişki içinde olmuşlardır. Bu dönemde Venedik’le ticarette de gözle görülür bir gelişme olmuşsa da savaş ile birlikte bu yoğun diplomatik misyon dönemi sona ermiştir.  Savaş diplomatik ilişkilerin tam anlamıyla durmasına yol açmamış, barış önerileri için Osmanlı görevlileri Venedik’e gitmiştir. Bununla birlikte, artık Venedik’in Akdeniz ticaretinde azalan ağırlığı da dikkate alınarak ilişkiler azaltılmıştır.

Resmî görüşmeler 13 Kasım 1698’de İngiliz elçisi Paget’nin nutkuyla başladı. Avusturya heyetinin yanında Lehistan, Venedik ve Rusya temsilcilerinin katıldığı müzakerelerde Rus elçisi Türk taleplerini kabul etmek konusunda yetkisi olmadığını belirttiğinden Rusya ile ateşkes antlaşması yapılır, akabinde diğer devletlerle 26 Ocak 1699’da muahede imzalanır. Rusya ile bilahare İstanbul’da yapılan görüşmeler sonucunda antlaşma imzalanır (15 Temmuz 1700). Bu süreçte, resmî görüşmeler öncesinde, barışın hangi esaslar dahilinde yapılacağının protokole bağlanması (Edirne Protokolü, 27 Ocak 1698), barış müzakerelerinin yapılacağı Karlofça’ya gelindiğinde görüşme çadırını kimin kuracağı, çadırın kapıları vb. dahil protokol tartışmaları da epeyce zaman almıştır. Osmanlılar barış için genel şartlar ileri sürüyor, Avusturyalılar ise sınır meselelerinin halli üzerinde duruyordu. Görüşmeler 120 gün kadar sürdü. En uzun ve çetin müzakereler, savaşın mağlubu olan 98 Osmanlı Diplomasisi Osmanlıların barış masasındaki başarılarından hayal kırıklığına uğrayan Venedik delegasyonu ile yapılmıştır. Venedik Avusturya’nın işin uzamaması yönündeki tavrı ve Osmanlı tarafının direnci yüzünden istediklerini kabul ettirmeden barışı imzalamak durumunda kalmıştır. Doğru cevap B şıkkıdır.

XVI. asırda iyi ilişkiler olan Floransa’nın korsanlık faaliyetlerini desteklemesi üzerine ticarî ilişkiler zarar görmüş, Malta şövalyeleriyle ortak hareket eden Floransa Güney Anadolu ve Suriye’de isyan eden Maanoğlu’na destek vermiştir. Neticede Osmanlı Devleti bu dönemde Maanoğlu’nu tasfiye ederken Akdeniz’de sükunu temin için Floransa ile ilişkileri de düzeltmeyi uygun bulmuştur. Doğru cevap C şıkkıdır.

Osmanlı hükümdarlarının yabancı hükümdarlara gönderdiği mektuplara name-i hümayun denirdi. Osmanlı hükümdarlarını yabancı hükümdarlarla mektuplaşmaları dönemin diplomasisinin en önemli araçlarından birisidir. Doğru cevap D'dir.

Belgrad’ın fethiyle Osmanlılara Orta Avrupa’nın yolu açılmıştı. Doğru cevap D'dir. 

Dışişleri ile daha profesyonelce ilgilenecek olan Muhimme odası 1797 yılında kurulmuştur.

Elçiler savaş başlatmak için gönderilmemiştir.

Bahsedilen padişah III. Mehmet'tir.

“Fetialis Kurulu”, diplomatik görüşmelerneticesinde imzalanan antlaşmaların saklanması, protokol sorunlarının çözüme ulaştırılması ile savaşın ilan edilmesi ve barışın yapılması gibi belli işlerle uğraşmak için Roma’da ilk olarak kurulmuştur. Doğru cevap B'dir.

Osmanlılar sadece kâfir devletlerle savaşlarını değil Müslüman devletler ve beyliklerle savaşlarını da gazâ ilkesiyle meşrulaştırmaktaydı. bu tür savaşları Osmanlılar  Mâni- yi gazâ İle savaşmanın da gazâ olduğu şeklinde dinî bir argümanla haklılaştırmışlardır.

C seçeneğinde verilen bilgi yanlıştır çünkü Ülkesinden nâme getirmiş ama bizzat padişaha hitaben yazılmış mektup getirmeyen elçi Padişah huzuruna kabul edilmez, sadrazamla görüşürdü.

1836’da kurulan Hariciye Nezareti, zaman içerisinde gerekli yasal düzenlemelere ve bazı değişikliklere uğramasına rağmen Tanzimat, Meşrutiyet ve Cumhuriyet dönemlerinde de hâlâ işlevini sürdüren tarihî bir kurum olageldi.

Seçeneklerde belirtilenlerin tümü de Ahidnamenin özelliklerini açıklamaktadır.

Mevcut bilgilere göre, diplomasinin günümüzdeki anlamına yakın ilk örnekleri kadim
Mezopotamya’da görülmüştür. Bu tespiti destekleyen en önemli tarihî bilgi, insanoğlunun yerleşik hayata geçmesinin, tarımla uğraşmaya başlamasının, devamında ilk yerleşim birimlerinin ortaya çıkmasının takriben MÖ. 10 000’de bu bölgede
gerçekleşmesidir.

Buna mukabil, Zitvatorok Antlaşması 20 yıl gibi uzun bir süre için imzalanmıştır. Dolayısıyla, Osmanlıların Hıristiyan güçlere ihsan ettiği “geçici” bir ateşkes değil, bir barış antlaşması niteliği taşır. Ayrıca, antlaşma gerçekte 20 yıl değil yaklaşık 60 yıl yürürlükte kalmıştır. Bu ise Osmanlı dış politikasında dikkate değer bir değişimin ortaya çıktığını göstermektedir.

Fetialis Kurulu Roma döneminde kurulmuştur. 

Divan-ı Hümayun Tercümanlığına atanan en ünlü Fenerli Rum aile İskerletzadelerdir. 

Genelde XVIII. yüzyıla kadar reisülküttablar iç bürokrasinin gerektirdiği uzmanlık ve bir takım siyasî odaklaşmaların tesiriyle seçilmekte iken dışişlerinin giderek artan önemi reisülküttab olacak kişilerin: mükâlemelerde görev almak, beylik kaleminin dışişleriyle ilgili birimlerinde çalışarak yabancı devletlerle yapılan anlaşmalara vakıf ve nameleri kaleme alabilecek kadar tecrübe kazanmış olmak gibi dışişleriyle ilgili alanlarda yetişmiş kişilerden seçilmeye başlandı.