Tarihinen eski dönemlerindebaşlayarak ve takriben XV.yüzyıla kadar devam eden süreçte icra edilen Geçici/Tek
Yanlı Diplomasi’nin Latince karşılığıdır.

Uluslararası siyasetin “resmî yollarla uygulamaya aktarılması sürecine” denir.

Doğu Roma İmparatorluğu’nun diplomaside her şeyi ve her yolu mubah görmesini; düşman devletler arasında
rekabeti kışkırtmak, yabancılara rüşvet vermek, para dağıtmak, entrika planlamak, aldatmak ve yalan söylemek ve suikast yapmak gibi hukukî ve ahlakî olmayan metotların kullanılmasını ifade etmektedir.

Devletler  arasındaki diplomatik temasların ve duruma göreyurt dışında sürekli olarak istihdam edilen elçiler tarafından yürütülmesine ve çözülmesine denir.

Devletler arasındaki ilişkilerin elçilerin yanı sıra, duruma göre bunların ilgili devletlerin hükümdarlar veya devlet
başkanları tarafından yürütülmesine denir.