İslam ülkesine gelen ve “harbî” olarak tanımlanan bütün gayrimüslim ülke tebaalarının cezalandırılması ve mallarının yağmalanması meşru idi. Söz konusu kişilerin ülkeye girebilmeleri, ikamet edebilmeleri ve her türlü faaliyette bulunabilmeleri için kendilerine “eman” verilmesi gerekmektedir. Doğru cevap C'dir. 

Girit savaşı 1645 yılında Venedik ile yapılmıştır.

III. Mehmed 1595 yılında, Osmanlı Devleti’nin Habsburg imparatorluğu’na karşı çetin bir savaşı sürdürdüğü ve Anadolu’da Celâlî karışıklıklarının giderek şiddetini arttırmakta olduğu bir dönemde babası III. Murad’ın yerine Manisa’dan İstanbul’a gelerek Osmanlı tahtına oturmuştu.

Feneryot  Divan-ı Hümayun Kalemiye kesiminin birimlerinden biri değildir. 

Etimolojik olarak kaynağı tespit edilen diplomasi kavramının günümüzdeki anlamını kazanması Edmund Burke ile değişmiştir. İngiliz yazar ve devlet adamı Burke, bugünkü anlamıyla diplomasi kavramını “uluslararası ilişkileri yürütme sanatı”; yani devletlerarası ilişkileri ve görüşmeleri icra etme manasında kullanmaya başlamıştır. Diplomasi kavramı bugünkü anlamını 1796 almıştır.

Gayrimüslimlerin yönetimi altında bulunan ve cihada açık ülkeler Darü’l-harb adı verilir.

Diplomasi tarihinde en eski belge,  Hititler ve Kadim Mısırlılar arasında MÖ. 1278 yılında Kadeş Savaş’ını sona erdiren Kadeş Antlaşmasıdır. MÖ. 1278 yılında imzalanan orjinali Akadca olan bu antlaşmanın kil tableti üzerinde bir kopyası Hattuşa’da bulunmuştur. Westphalia antlaşması 1618-1648 Otuz Yıl Savaşları’nı bitiren bir antlaşma olup çok taraflı diplomasinin ilk defa uygulanmasını sağlamıştır.

Ad Hoc Diplomasi; tarihin en eski dönemlerinde başlayarak ve takriben XV.yüzyıla kadar devam eden süreçte icra edilen Geçici/Tek Yanlı Diplomasi’nin Latince karşılığıdır. Doğru cevap A'dır.

1797 yılında dışişleriyle daha profesyonelce uğraşacak Mühimme Odası kurulmuştur. Doğru cevap B'dir. 

Osmanlılar kuruluş aşamasında İslâm hukukunun temel ilkelerini esas almakla birlikte çevrelerindeki Bizans tekfurlarıyla çoğunlukla dostluk ilişkileri içinde olmuş bazen de çatışmaya girerek etki alanlarını genişletmişlerdir. Burada kullanılan temel kavram müdârâ’dır. Kelime anlamı, görünüşte de olsa dostça geçinmektir. Gerek müdârâ gerekse Balkan ülkelerine karşı güdülen istimalet (gönül kazanma) siyasetleri Osmanlıların kuruluş dönemindeki fetih politikalarının en temel ilkeleri olarak görülmektedir.

Bu durum, ilgili kaynaklarda Roma’nın devlet yapısıyla alakalı şu üç nedenle izah edilmektedir. Birincisi; Roma İmparatorluğu’nun çok kuvvetli ve dinamik bir askerî güce sahip olması. Roma’da diplomasinin gelişmemesindeki ikinci neden, imparatorluğa hâkim olan iktisadî yapısıyla alakalıdır. Son neden ise, Roma İmparatorluğu’nun geniş bir coğrafyada hâkim güç olarak kendi dilini ve kültürünü dayatmasıydı.

Karesi topraklarının ilhakı çok önemli bir gelişme idi, çünkü Osmanlıların Rumeli’ye geçmelerinde mühim roller ifa edecek olan Karesi Beyliği’nin hizmetinde bulunmuş Hacı İlbeyi, Evrenuz Bey, Gazi Fazıl ve Ece Halil gibi tecrübeli devlet adamları Osmanlı hizmetine girdiler.

Dış işleriyle daha profesyonelce uğraşacak Mühimme Odası 1797 kurulmuştur. 

Balkanlar’da durumun giderek kötüleşmesi üzerine Sultan III. Mehmed (1595-1603), yakınlarının teşviki ve yeniçerilerin ısrarıyla, büyük dedesi Kanunî Sultan Süleyman’dan sonra terk edilen bir geleneği, Sultanın ordunun başında sefere gitmesi geleneğini yeniden canlandırarak durumu düzeltmeye çalıştı ve 1596’da Macaristan’ın kuzeydoğusundaki Eğri kalesini aldı ve ardından da Haçova’da Habsburg ordusunu büyük bir bozguna uğrattı (24- 26 Ekim). Doğru cevap D şıkkıdır.

Diplomasi tarihinin birinci dönemi, “Geçici/Tek Yanlı Diplomasi” olarak adlandırılmaktadır. Tarihin en eski dönemlerinde başlayarak ve takriben XV. yüzyıla kadar devam eden süreçte icra edilen Geçici/Tek Yanlı Diplomasi’ye aynı zamanda Latince karşılığı olan “Ad Hoc Diplomasi” de denmektedir. Türkçe karşılığı “bunun için ve bu amaçla” anlamlarına gelen Ad Hoc, “sürekli olmayıp, sadece belirli bir görevin” yerine getirilmesini ifade eden diplomasi olarak kavramsallaştırılmıştır.

Ahidname,hükümdarların emriyle bazı devlet, zümre ve kişilere özel haklar tanınmak üzere düzenlenen hukukî belgedir. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Yabancı devletlerin Osmanlı Devleti’ne gönderdiği geçici elçiler cülus tebriki, savaş halinde oldukları devlete karşı yardım talebi, yıllık cizyenin takdimi, antlaşma şartlarının müzakeresi gibi durumlarda gelirlerdi. İstanbul’daki daimî ikamet elçileri siyasî, ticarî, hukukî ve kültürel pek çok faaliyeti icra ederdi. Dolayısıyla doğru cevap A şıkkıdır.

Divan-ı Hümayun’un dış ilişkiler bakımından rolü ve işlevi şu noktalarda toplanmaktadır:
• Bir devletle siyasî ilişki kurulması Divan’da karara bağlanmakta, oradan çıkan bir “icazet-i hümayun” ile hukukî anlamda tanıma gerçekleştirilmekteydi.
• Osmanlı ülkesine gelen yabancı elçilerin ülkede güvenlik içinde seyahat edebilmeleri için alınması gereken tedbirler burada görüşülüp karara bağlanırdı.
• Gelen elçilere, geldikleri ülkeye verilen önem ve değer doğrultusunda takınılacak tutum -bu çerçevede nasıl bir protokole tabi tutulacakları- Divan tarafından belirlenirdi.

Doğu Roma diplomasisinin kurumsal anlamda en önemli yeniliği, dış ilişkilerde istihdam edeceği diplomatlarını eğitimden geçiren ilk devlet olmasıdır.