Osmanlı Devleti, savaştan dolayı ortaya çıkan malî sıkıntının giderilmesi için 24 Ağustos
1854 tarihinde İngiliz ve Fransız bankalarıyla Osmanlı tarihindeki ilk dış borç anlaşmasını imzalanmıştır. Bu tür dış borç anlaşmaları daha sonraki yıllarda artarak devam etmiştir. Bu durum Osmanlı Devleti’nin hem malî hem de diplomasi alanında daha da zayıf­latmış ve Avrupalı Büyük Devletlerin dış müdahalelerini de kolaylaştırmıştır. Bu sonucun alınmasında Kırım Harbi etkili olmuştur. Rusya’nın 22 Temmuz tarihli İngiliz ve Fransız notasını reddetmesi üzerine müttefik devletler, 13 Eylül’de 120 000 kişilik ordu ile Kırım’a çıkartma yapmışlardır. Fakat istenilen sonucun bir türlü alınamamasından dolayı bu kez Avusturya ve Piyemonte de Rusya’ya karşı müttefik kuvvetlere katılmıştır. Nihayet 9 Eylül 1855 tarihinde Sivastopol’ün düşmesi üzerine 16 Aralık’ta Rusya verilen bir ültimatom ile savaşa son vermesi istemiştir. Bu ültimatomda yapılacak barışa esas olacak dört önemli madde yer almaktadır. Buna göre Ef­lak-Boğdan ve Sırbistan Avrupalı Büyük Devletlerin toplu himayesinde olacak, Karadeniz tarafsız hâle getirilecek ve Osmanlı Devleti sınırları içinde bulunan bütün Hıristiyanlara ve Müslümanlara Avrupa garantisi altında yeni haklar verilmesini taahhüt edecektir. Rusya, bazı ufak itirazlar dışında bu maddeleri kabul ettiğini ilan ederek savaşı sona erdirmiştir. Osmanlı Devleti, bu şekilde Kırım Harbi’ni askerî olarak kazanmasına rağmen, bu galibiyetin sonuçlarından istifade edememiştir. Toprak kazanamamış ve savaş tazminatı alamamıştır.