İnebahtı savaşı 1571 yılında yapılmış ve Osmanlı Devlet savaşı kaybetmiştir.

yukarıdakilerden hangisi ya da hangileri 13 Temmuz 1793 Tarihinde Bebek’teki Müzakereye Türk heyeti adına katılan kişilerin ünvanları 

I) ReisülKütap

II) Oturum Başkanı

III) Baş Tercümandır.

Osmanlı Devleti'nin Karlofça'dan sonra 18. yüzyılda imzalamak zorunda kaldığı en ağır antlaşma Küçük Kaynarca Antlaşması'dır. Bu antlaşma hukuk, ticaret ve diplomasi alanın Osmanlı tarihinin en ağır antlaşmasıdır. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Mevcut bilgilere göre diplomasinin günümüzdeki anlamına yakın ilk örneklerine Mezopotamya'da rastlanmıştır. Doğru yanıt D seçeneğidir.

İspanya Berlin Kongresine katılmamıştır

Diplomasi tarihinin 1. Dönemi, geçiçi/tek yanlı diplomasi olarak adlandırılır. Avrupa ve Ortadoğu coğrafyasında yoğunlaşmıştır. Geçici/Tek Yanlı Diplomasi’nin işleyişi şu şekilde izah edilmektedir: Yeryüzündeki ilk kabilelerden itibaren insanlar, kendi aralarında vuku’ bulan çatışmalara son verebilmek; çeşitli sorunlarını çözebilmek amacıyla karşılıklı olarak “elçiler” diye adlandırılan özel yetkili şahıslar görevlendirmişlerdir. Burada ilgili elçi, bu iş için kendi kabilesinin bölge sınırları dışına,; görevlendirildiği sorunu çözdükten sonra tekrar geri dönmüştür. Geçici diplomaside taraflar arasındaki temas kısa “süreli” ve “geçici”; “tek yönlü” ve “dar” kapsamlıdır. III ve IV belirtilen sürekli diplomasi dönemi için geçerlidir.

Osmanlı Devleti, savaştan dolayı ortaya çıkan malî sıkıntının giderilmesi için 24 Ağustos
1854 tarihinde İngiliz ve Fransız bankalarıyla Osmanlı tarihindeki ilk dış borç anlaşmasını imzalanmıştır. Bu tür dış borç anlaşmaları daha sonraki yıllarda artarak devam etmiştir. Bu durum Osmanlı Devleti’nin hem malî hem de diplomasi alanında daha da zayıf­latmış ve Avrupalı Büyük Devletlerin dış müdahalelerini de kolaylaştırmıştır. Bu sonucun alınmasında Kırım Harbi etkili olmuştur. Rusya’nın 22 Temmuz tarihli İngiliz ve Fransız notasını reddetmesi üzerine müttefik devletler, 13 Eylül’de 120 000 kişilik ordu ile Kırım’a çıkartma yapmışlardır. Fakat istenilen sonucun bir türlü alınamamasından dolayı bu kez Avusturya ve Piyemonte de Rusya’ya karşı müttefik kuvvetlere katılmıştır. Nihayet 9 Eylül 1855 tarihinde Sivastopol’ün düşmesi üzerine 16 Aralık’ta Rusya verilen bir ültimatom ile savaşa son vermesi istemiştir. Bu ültimatomda yapılacak barışa esas olacak dört önemli madde yer almaktadır. Buna göre Ef­lak-Boğdan ve Sırbistan Avrupalı Büyük Devletlerin toplu himayesinde olacak, Karadeniz tarafsız hâle getirilecek ve Osmanlı Devleti sınırları içinde bulunan bütün Hıristiyanlara ve Müslümanlara Avrupa garantisi altında yeni haklar verilmesini taahhüt edecektir. Rusya, bazı ufak itirazlar dışında bu maddeleri kabul ettiğini ilan ederek savaşı sona erdirmiştir. Osmanlı Devleti, bu şekilde Kırım Harbi’ni askerî olarak kazanmasına rağmen, bu galibiyetin sonuçlarından istifade edememiştir. Toprak kazanamamış ve savaş tazminatı alamamıştır. 

1818’de imzalanan “Aix-La Chappelle Protokolü”yle diplomatik temsilcileri bugünkü şekliyle dört sınıf olarak belirlemiştir:

1. Büyükelçiler ve Legalar
2. Ortaelçiler
3. Mukimelçiler
4. Maslahatgüzârlar

Bu nedenle doğru seçenek C seçeneğidir.

Rus Harbi’nin ardından imzalanan antlaşma Ayastefanos Barış Antlaşması’nın olmuştur. Şartları ağır olan bu barış anlaşmasına göre Osmanlı Devleti Balkanlardaki topraklarının hemen hemen tamamını kayıp etmiş ve İstanbul işgal tehlikesiyle karşı karşıya kalmıştır.

Ermeni Meselesi, Makedonya Meselesi, Jön Türk İhtilali, Balkan Savaşı Berlin Kongresi’nden dolayı Osmanlı Devleti’ne geri verilen topraklarda cereyan eden gelişmeler arasında yer alır

Modern Türk diplomasisinin kurulmasında en büyük rol oynayan devlet adamı Reisülküttap Mehmed Raşid Efendi'dir.

Başta yabancı elçi kabul kuralları olmak üzere, daimî elçiliklerin açılmayarak geçici elçilerin gönderilmesi, diplomatik belgelerde geçen mutlak üstünlüğü vurgulayan ve muhatapları küçük gören ifadeler, klasik dönemdeki bu askerî ve siyasî başarının; kendine duyulan özgüvenin bir sonucuydu. Fakat bu durum, 1683 II. Viyana Kuşatması sonrasındaki yeni süreçle birlikte değişmeye başlamıştır. Başarısız Viyana Kuşatması, Avrupa’nın Osmanlı karşısındaki içe kapanma ve geri çekilme hâlinin gözden geçirilmesine neden olmuştur.

Rexin

Osmanlılarca İngiltere’nin desteğini alabilmek için 16 Ağustos 1838 tarihinde Balta Limanı Ticaret Antlaşması imzalanmıştır. Bununla sadece İngiltere’ye önemli iktisadî tavizler verilmiş, daha sonraki günlerde antlaşma Avrupa’nın birçok devletine de teşmil edilmiştir.

Tanzimat ve Islahat dönemleri sürecinde yapılan modernleşme faaliyetleri bu yıllarda önemli oranda tamamlanmıştır. Bu dönemdeki Osmanlı hâriciye teşkilatının belli başlı kurumları şu şekildeydi: Hâriciye Nezâreti, Divân-ı Hümâyun Tercümanlığı, Müsteşarlık Dairesi, Encümen-i Hâriciye (komisyon), Mektub-ı Hâriciye (ülke içi Türkçe yazışmalar), Tahrirât-ı Hâriciye (ülke dışı yazışmalar), Tercüme Odası, Hâriciye Muhasebeciliği, Hâriciye Teşrifatçılığı (Protokol işleri), Hukuk Müşavirliği, Matbuât-ı Hâriciye Müdiriyeti (dış basın takibi), Umûr-ı Şehbender Müdüriyeti (konsolosluk işleri) Umûr-ı Hukûkiyet-i Muhtalıta Müdüriyeti (ihtilaf­lı hukuk işleri), Sicil-i Ahvâl Müdüriyeti (personel işleri), Tab’iyyet Müdüriyeti (vatandaşlık işleri) ve Umur-ı Telgrafiye Müdüriyeti (telgraf işleri).

Osmanlı kuvvetlerinin yenilgiler alması üzerine 28 Mayıs 1812’de Bükreş Antlaşması’yla altı yıldan beri süre gelen savaş sona erdirilmişti.

bir anlamda Orta Avrupa’daki Osmanlı yayılmasının sona erdiğini de ilân eden Zitvatorok Antlaşması 1606 yılında imzalanmıştır.

Babıâli Yusuf Agâh'tan sonra Londra'ya elçi olarak İsmail Ferruh Efendi'yi atamıştır. İbrahim Afif Efendi Viyana'ya, Seyid Ali Efendi Berlin'e, Mehmed Said Halet Efendi ve Abdulrahim Muhib Efendi Paris'e elçi olarak atanmıştır.

Mısır Meselesi Osmanlıları düşmanı Rusya ile  1798’de ittifak antlaşması yapmaya itmiştir. 1799’da ise benzer şartlarda İngiltere ile ittifak antlaşması yapılmıştır. Böylelikle tarihinde ilk defa Osmanlılar kendi topraklarını işgal eden bir ülkeye karşı diğer Avrupalı devletlerle işbirliğine girerek ittifak yapmış oldu.

Sefâret-i Kübra, 1878-1918 Osmanlı dış temsilciliklerinden biridir.