Kullanılan toprakların yüzde 90’a yakın bölümünde kuru tarım yapılır ve tahıl ekilirdi.

Tahıl üretiminde, esas olarak hane emeğiyle bir çift öküzün çektiği karasabana dayanan üretim teknolojisi kullanılıyordu.

Buğday, İtalya’da Granaturco, Macaristan’da “Türk buğdayı” olarak adlandırılmıştır.

Fatih Sultan Mehmed zamanında pirinç ekimine verilen önem artmıştır.

Zeytinin meyvesinden daha çok yağı, gıda ve temizlik sektörünün temel maddesiydi.