Sultani, akçe ve mangırdan oluşan üçlü para biriminin, üç farklı işleve sahip olduğunu gözlemliyoruz. Günlük alışverişlerin çoğunluğu için bir hayli büyük kalan altın sikkeler, tüccarlar tarafından büyük ödemeler yapmak için kullanılıyordu. Sarraşar, yüksek devlet memurları ve bir ölçüde de orta ve büyük ölçekli imalathane sahipleri tarafından kullanılmaktaydı. Altında sultani, tüm İmparatorluk düzeyinde geçerli tek Osmanlı parası konumunu elde etti. Sultaninin ağırlığı ve ayarı, Venedik dükasına eşitlenmişti. Gümüş akçe ise, para düzeninin temel taşını oluşturuyordu. Tüm küçük ve orta ölçekli parasal büyüklüklerin yanı sıra, daha büyük parasal miktarların önemli bir bölümü de akçe ile ifade edilmekteydi. Mangırlara ise günlük alışverişlerde çokça rastlanıyordu.