Arapçada şekil ve mana bakımından herhangi bir müenneslik belirtisi ve özelliği taşımayan bazı kelimeler vardır. Müennes oldukları ancak işitilerek veya sözlüklerden öğrenilir. Bunlara semâî müennesler adı verilir. Altmış kadar isimden ibarettirler. Bunların bir kısmı daima müennes kabul edilirler:  firdevs (cennet), ? sinn (yaş), kavs (yay), ? nâr (ateş),  arz (yer), … gibi.

Diğer örnekler yapıları itibariyle mü’ennes-i ma‘nevî veya i‘tibârî müenneslerdir.