Her dilde olduğu gibi Arapçada da kelime türetme şekilleri bellidir. Aslî sesler belli kalıplara girerek yeni kelimeler oluştururlar. Arapça dil bilgisinde bu kalıplar vezin adı verilen yapılarla öğretilir. Bunun için, “yapmak, işlemek”anlamına gelen “fe’ale” fiilinin aslî sesleri olan fe-ayın-lâm harflerine dayanan bir model geliştirilmiştir: fe harfi kelime kökünün birinci aslî sesini, ‘ayn harfi ikinci aslî sesini, lam harfi üçüncü aslî sesini temsil eder; zâid harfler aynen bırakılır. Ortaya çıkan kalıp kelimenin veznidir. Bu bilgi doğrultusunda “kâtib” sözcüğünün aslî harflerinin kef-te-be olduğu ve aradaki elif harfinin zâid harf olduğu açıkça görülmektedir. Doğal olarak da bu sözcüğün vezni “kâtib > fâ’il” olmaktadır.