Bu vezindeki bazı kelimeler mübâlağa manası taşımayıp meslek isimleri yaparlar. Türkçeye yerleşmiş olan bu gibi kelimelerden bazılarında çift (şeddeli) ünsüzler tekleşir:
محال hammâl “hamal”, قصاب kassâb “kasap”, بقال bakkal, دالك dellâk “tellâk,
keseci”, بواب bevvâb “kapıcı”, عطار attâr “aktar”, صياد sayyâd “avcı”, حالق hallâk
“berber”, جراح cerrâh “operatör doktor” vs.