Zeâmet ve tîmâr tevcihlerinde olan kânun-ı mukarreri bildirir.

Bir sancakda tîmâr tasarruf edüp gayri sancakda sâkin olsa ol sipahiye sebeb-i azl olur.

Hayâtda olan zü’emâ ve erbâb-ı tîmârın oğullarına dirlik virilmek yokdur.

Bir tîmâr mahlûl olsa ol sancakda bedellü ma’zûle virilür.

Her tîmâra ne denlü cebelü ta’yîn olunmuş ise sefere anlar eşer.