Cem’-i mü’ennes, müfredinin şeklini bozmadan sonundaki müennes alâmeti olan (e "t") kaldırılıp yerine (ât) getirilir. Tek olanın çoğaltılması, çoğul hale getirilmesidir. Cem’-i mükesser ise belli bir kural olmadan tekil olanın çoğullaştırılmasıdır, bir başka şekilde kökün kırılmaya uğramasıdır. Mu’avenet, sülasî mezîdünfîh mastarlardandır, yardım etmek anlamındadır.