Harflerin kelime içindeki durumları değerlendirmeye alınmamıştır. Bunun sebebi bir ünsüz sesin olağan olarak bir hecenin ya başında, ya da sonunda bulunabilmesidir. Bununla birlikte sonu çift ünsüzlü alıntı kelimelerde iç ses olarak yer alabilirler. Ancak bu durumda Türkçe’de çoklukla iki ünsüz arasına bir dar ünlü gelir ve tek heceli kelime iki heceli olurken ilk ünsüz hece başında kalır: şehr-şehir, vakf-vakıf, emr-emir, devr-devir, tabl-tabul (davul), havz-havuz, lutf-lutuf gibi. D seçeneğindeki halk aynen kalır, ikinci hecede ünlü türetilmez. Ancak diğer seçeneklerdeki devr- devir, fikr-fikir, lutf-lutuf, vakf-vakıf kelimelerinde ikinci hecelerde ünlü türetilmiştir.