خFarsça’ya özgü dudaksıl (labial) bir خ vardır. Dudakların yuvarlaklaştırılmasıyla çıkarılır. Sesin bu niteliğini belirtmek için önüne her zaman bir و vav yazılır: خويش h^vîş “kendi”, خواب h^vâb “uyku”, خوان h^vân “sofra”, خواجه h^vâce, استخوان üstüh^vân “kemik” gibi. Bu و vav bir ünlü ya da ünsüz sesi göstermediği için “okunmayan vav” (vâv-ı ma‘dûle) diye anılmıştır. Bu durum yalnızca C seçeneğinde bulunmaktadır. Dolayısıyla bu kelime Farsçadır. Diğerlerinde be’s “beis”, ramazan, şuûr ve şâir kelimelerinde böyle bir durum yoktur. Bunlar da Arapçadır.